၅-၉-၂၀၁၀-ေန့ည ၉-နာရီခန့္တြင္ ေစာမယေကာလိပ္မွထြက္ခြါလာေသာ express ကားႏွစ္စီးသည္ ညပုိင္း ၁၂-နာရီခန့္တြင္ တည္းခုိမည့္ ဟုိတယ္သုိ့ေရာက္ရွိၾကပါသည္။ ဟုိတယ္တြင္ ထုိတစ္ညတာကုိ ေကာင္းစြာ အိပ္စက္အနားယူၾကျပီး ေနာက္ ၆-၉-၂၀၁၀-ေန့ မနက္ပုိင္းတြင္ ဂ်ပန္ဆရာေတာ္ထံ တရားမ်ားနာယူၾကအျပီး လက္ေတြ့တရားထုိင္ၾကရပါသည္။ ေန့လည္ပုိင္း ၁-နာရီတြင္ ကာေလလုိဏ္ဂူသုိ့ သြားေရာက္ၾကျပီးေနာက္ ည ၆-နာရီခန့္တြင္ မူလတည္းခုိေသာ ဟုိတယ္သုိ့ ျပန္ေရာက္ အိပ္စက္အနား ယူၾကပါသည္။
ေနာက္တစ္ေန့ ၇-၉-၂၀၁၀-ရက္ နံနက္ပုိင္းတြင္ ဂ်ပန္ဆရာေတာ္ထံမွပင္ တရားမ်ားကုိ နာၾကားအျပီး လက္ေတြ့ တရားထုိင္ၾကရျပန္ပါသည္။ ေန့လည္ပုိင္း တစ္နာရီတြင္ ဘာေဂ်လုိဏ္ဂူမ်ားသုိ့ သြားေရာက္ၾကမည္ျဖစ္ရာ ဤအၾကိမ္တြင္ လုိဏ္ဂူမ်ားသုိ့သြားေရာက္ျပီးေနာက္ မြမ္ဘုိင္းျမဳိ့သုိ့ တခါတည္းျပန္ၾကမည္ျဖစ္၍ ပစၥည္းမ်ားသိမ္းဆည္းကာ ေသာ့မ်ား အပ္နွံခဲ့ၾကရပါသည္။ ထုိ့ေနာက္ ဘာေဂ်လုိဏ္ဂူရွိရာသုိ့ စတင္ခရီးထြက္ခြါၾကပါသည္။
ဘာေဂ်လုိဏ္ဂူသည္ မြမ္ဘုိင္း-ပုေနးလမ္း၊ ေလာန၀လ(LONAVALA)ျမဳိ့မွ ကီလုိမီတာ ၁၀-အကြာတြင္ တည္ရွိပါသည္။ ဘာေဂ်တြင္ ၂၉-ခု တူးေဖာ္ထားသည္ဟု ဆုိသည္။ အားလုံးသည္ အေနာက္ဖက္သို့ မ်က္ႏွာမူထားျပီး ေျမအျပင္အထက္ ေပေပါင္း- ၂၀၀-ခန့္တြင္ ရွိပါသည္။ ဘာဂတ္( Bor ghat) မွ ဒီဇင္း(Deccan)သုိ့ ျဖတ္သန္းထားေသာ ေရွးေဟာင္းလမ္း မၾကီး၏လမ္းေၾကာင္း၌ ျဖစ္ပါသည္။ ၀ိသပူရ္(Visapur)ေတာင္စြယ္ႏွင့္(Lohgad) ေလာဂတ္ခံတပ္မ်ားရွိရာ ေဒသ၌ ဘာေဂ် လုိဏ္ဂူမ်ားကုိ ေတြ့ရွိရသည္။ ဘာေဂ်သည္ ဒီဇင္(Deccan)၌ ေရွးေဟာင္းတူးေဖာ္ရရွိမႈထဲမွ တစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။
တူးေဖာ္မႈလုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုလုံးသည္ ေထရ၀ါဒဂုိဏ္းမ်ား၏လက္ရာမ်ားသာ ျဖစ္ပုံေပၚျပီး ေနာက္ပုိင္း မဟာယာနမ်ားက ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲထားသည္မ်ားကုိေတာ့ မေတြ့ျမင္ရဟု ဆုိသည္။ ဘာေဂ်ေက်ာင္းေတာ္သည္ ေစတီတည္ထားရာလုိဏ္ဂူ ၂-ခုႏွင့္ အျခားလုိဏ္ဂူေပါင္း ၁၃-ခု ပါ၀င္သည္။ ႏွစ္ခန္းတြဲထားေသာ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ား၊ ေရကန္ၾကီးမ်ား၊ ေစတီ ပန္းပုလက္ရာမ်ား၊ ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္ထြင္းထုထားေသာ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ား၊ ေက်ာက္စာမ်ားမွာ ဘာေဂ်လုိဏ္ဂူ၏ ထူးျခားေသာအသြင္အျပင္အခ်ဳိ့ ျဖစ္ပါသည္။
ပင္မေစတီထားရွိလုိဏ္ဂူတြင္ မူရင္းသစ္သားမ်ားရွိဆဲျဖစ္ေသာ အမုိးခုံးမ်ားမုိးထားသည့္ စက္၀ုိင္းျခမ္းပုံသ႑န္ကုိ ေတြ့ျမင္ ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အလယ္ပုိင္းေနရာႏွင့္လမ္းကုိ ေျဖာင့္တန္းေသာလုိင္း ၂-ခုတြင္ တိုင္ ၂၇-လုံးျဖင့္ ခြဲျခားထားပါသည္။ ေစတီသည္ ရုိးရုိးရွင္းရွင္းပင္ ျဖစ္ျပီး လမ္းအမုိးကုိလည္း ၀ုိက္၍ခုံးထားပါသည္။ ေစတီတည္ရွိရာဂူအတြင္းတြင္ အလႈရွင္ကုိ ေဖာ္ျပေသာ ကမၺည္းေက်ာက္စာမ်ား ရွိပါသည္။ တစ္ခုမွာ သစ္သားအေပၚတြင္ ရွိသည္ဟု ဆုိပါသည္။
ပညာရွင္မ်ားသည္ ဤေစတီထားရွိရာဂူကုိ ဘီစီ ၂-ရာစု ေစာေစာပုိင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။ ထုိအခ်ိန္မတုိင္မီ အနည္းငယ္ကပင္ ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟုလည္း ဆုိထားသည္။ ေစတီျပခန္းအေဆာက္အဦးတြင္ အထိမ္းအမွတ္ ေစတီ ၁၄-ခု ရွိပါသည္။ ဤေစတီမ်ား၏ျခားနားေသာရႈ့ေထာင့္မ်ားႏွင့္ မတူကြဲျပားေသာအေနအထားမ်ားမွ သတ္မွတ္ခ်က္သက္တမ္းကုိ ေနာက္ထပ္ေကာက္ခ်က္ခ်ႏုိင္သည္ဟု ဆုိထားျပန္သည္။
ပင္မေစတီထားရွိရာလုိဏ္ဂူတြင္းရွိ ေစတီေတာ္၌ ေထရ၀ါဒဂုိဏ္း၀င္မ်ားက ေထရ၀ါဒနည္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မဟာယာနဂုိဏ္း၀င္မ်ားက မဟာယာနပုံစံျဖင့္လည္းေကာင္း စုေပါင္း၍ ဘုရွားရွိးခုိးခဲ့ၾကပါသည္။
