စာေရးဆရာၾကီး ပါရဂူက ,,အထုပၸတၱိစာေပမ်ား,, စာအုပ္၌,, ျမန္မာအထုပၸတၱိ,,ဟူေသာ သူ၏ေဆာင္းပါးတြင္-အထုပၸတၱိကုိ ေရးသားၾကရာ၌ ေရးနည္းေရးဟန္ႏွင့္ ပုံစံအေနအထားအရ စိစစ္ၾကည့္လ်င္ အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ ေလးမ်ဳိးေလးစားရွိ ေၾကာင္း၊ ယင္းတုိ႔မွာ -
(၁)ရုိးရုိးအထုပၸတၱိ (ပုဂၢဳိလ္၏ဘ၀ျဖစ္ရပ္ႏွင့္စရုိက္ကုိ အျခားပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးက ေရးသားတင္ျပသည့္ အထုပၸတၱိမ်ဳိး)၊ (၂)ကုိယ္ေရး အထုပၸတၱိ (မိမိ၏ဘ၀ျဖစ္ရပ္ကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ေရးသည့္ အထုပၸတၱိမ်ဳိး)၊ (၃)၀တၳဳသေဘာပါ ေသာ အထုပၸတၱိ (ရုိးရုိးအထုပၸတၱိကုိ ေရးသားရာ၌ျဖစ္ေစ၊ ကုိယ္ေရးအထုပၸတၱိကုိ ေရးသားရာ၌ျဖစ္ေစ ရုိးရုိးစင္းစင္း မေရး ဘဲ စာေရးဆရာ၏စိတ္ကူးကုိ ထည့္ျပီး ေရးသားသည့္ နည္းမ်ဳိးျဖင့္ ေရးထားသည့္အထုပၸတၱိမ်ဳိး)၊ (၄)မွတ္တမ္းသေဘာပါ ေသာအထုပၸတၱိ (ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးဦး၏ ဘ၀တစ္ေလ်ာက္တြင္ ျဖစ္ပ်က္သည့္ စိတ္၀င္စားဖြယ္အျဖစ္အပ်က္တစ္ကြက္ကုိ ျဖစ္ ေစ၊ တစ္ကြက္ထက္မကေသာ အျဖစ္အပ်က္ကုိျဖစ္ေစ ေရးသားတင္ျပသည့္ အထုပၸတၱိမ်ဳိး) တုိ႔ ျဖစ္ျပီး-
,,မွတ္တမ္းသေဘာပါေသာ အထုပၸတၱိႏွင့္အထက္ေဖာ္ျပပါ အထုပၸတၱိတုိ႔၏ျခားနားခ်က္မွာ အထက္ေဖာ္ျပပါ အထုပၸတၱိမ်ား သည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ဘ၀တစ္ခုလုံးကုိ ငုံ၍ေရးသားျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ျပီး မွတ္တမ္းသေဘာပါ ေသာ အထုပၸတၱိမွာမူ ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ဘ၀တစ္ခုလုံးကုိ ငုံ၍ေရးသားျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ဘ၀၏အေရးပါသည့္ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုခု အေၾကာင္းကုိ ေရးသားတင္ျပထားျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္ေလသည္,,ဟု ေရးသားထား၏။
တစ္ဖန္ ,,အထုပၸတၱိေရးသားရာ၌ သတိျပဳသင့္ေသာ အျခားအခ်က္တစ္ခုမွာ အထုပၸတၱိကုိ အသက္ပါေအာင္ ျပဳလုပ္ဖန္တီး ေရးျဖစ္သည္။ အထုပၸတၱိသည္ စာေပ၏အဂၤါအစိတ္အပုိင္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။စာေပ၏အသက္မွာ စိတ္ကူးျဖင့္ ဖန္တီးထား သည့္ စာေပရသျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ အသက္ပါေသာအထုပၸတၱိျဖစ္ေစရန္ စိတ္ကူးျဖင့္ ဖန္တီးထားသည့္ စာေပရသပါဘုိ႔ အေရးၾကီးေပသည္။ အထုပၸတၱိ၌ အျဖစ္အပ်က္အမွန္ႏွင့္ စိတ္ကူးစိတ္သန္ႏွစ္မ်ဳိးလုံးပါဘု႔ိ လုိအပ္ေပသည္။ယင္းႏွစ္မ်ဳိးကုိ ခ်ိန္ခ်ိန္ဆဆ ေရာေမႊတတ္ျခင္းသည္ အထုပၸတၱိေရးအတတ္ပညာ၏ ေသာ့ခ်က္ျဖစ္ေလသည္။ အျဖစ္အပ်က္မပါလ်င္ အထုပၸတၱိျဖစ္မလာႏုိင္ေပ။ သုိ႔ရာတြင္ စာေပရသတည္းဟူေသာ အသက္၀ိညာဥ္မရွိပါက အထုပၸတၱိသည္ အျဖစ္အပ်က္ မ်ားကုိ ဖုိင္တြဲထားသည့္ ဖုိင္တြဲတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ ကုိယ္ခႏၶာျဖစ္သည္ဟုဆုိလ်င္ စာေပရသသည္ အသက္၀ိညာဥ္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိရေပလိမ့္မည္။အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ ပန္း၏အဆင္းျဖစ္သည္ဟုဆုိလ်င္ စာေပရသသည္ ပန္း၏ရနံံ့ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိရေပလိမ့္မည္။ ယင္းႏွစ္မ်ဳိးကုိ ကြ်မ္းက်င္စြာ ေပါင္းစပ္ႏုိင္မႈအေပၚ၌သာ အထုပၸတၱိစာေပ၏ အလွသည္ တည္ရွိေနေပသည္,, -ဟု ဆုိထားျပန္ရာ အထုပၸတၱိတစ္ခုကုိ ေရးသားရာ၌ ျပည့္စုံသင့္ျပည့္စုံ ထုိက္ေသာ အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံမွသာလ်င္ အထုပၸတၱိစာေပ၏အလွသည္ တည္ႏုိင္သည္ဟု အက်ဥ္းခ်ဳပ္အားျဖင့္ နားလည္ႏုိင္ေပ၏။
သုိ႔ျဖစ္၍ စာေရးသူအေနျဖင့္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏အထုပၸတၱိေဆာင္းပါးကုိ ေရးသားဖုိ႔ရန္ မ၀ံ့မရဲျဖစ္ရေသာအေၾကာင္းသည္ အထက္ပါခ်မွတ္ထားေသာ,, စံေပတံမ်ားႏွင့္ မကုိက္ညီခဲ့သည္ရွိေသာ္,,-ဟူေသာ စိတ္ပင္ျဖစ္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ အျခားတစ္ဖက္မွာမူကား ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ဂုဏ္ကုိ စာဖတ္သူတုိ႔အား သိေစလုိေသာဆႏၵက လႊမ္းမုိးေနျပန္ရာ သို႔ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ အရဲစြန္႔ကာျဖင့္ ဤေဆာင္းပါးကို ေ၇းသားလုိက္ရျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း ပဏာမ၀န္ခံ ေျပာၾကားပါရေစ။ သုိ႔ဆုိလ်င္--
ဘန္ေကာက္ျမဳိ႔ၾကီးသည္ အလြန္ေခတ္မီေနသေလာက္ လန္းပန္းျမဳ႔ိကေလးသည္ကား ဘန္ေကာက္ျမဳိ႔ၾကီးႏွင့္ ယွဥ္လုိက္ပါ က အိပ္ေမာက်ေနဆဲျဖစ္ေသာ ျမဳိ႔ကေလးတစ္ျမဳိ႔ဟု ဆုိႏုိင္ပါေသး၏။ သုိ႔ေသာ္ ေခတ္ကုိအမွီလုိက္ေနေသာ ျမဳိ႔ကေလးျဖစ္ ျပန္ရာ လမ္းသြားလမ္းလာ လူမ်ား၊ ကားမ်ား၊ ဆုိင္ကယ္မ်ားမွာ ရႈပ္ေထြးလာသကဲ့သုိ႔ စူပါမက္ကက္မ်ားကလည္း ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေနရာယူလ်က္ ရွိေနျပန္ပါ၏။ ျမန္မာလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္အား စိတ္၀င္စားေစသည့္အရာမ်ားကား လမ္းေဘး၀ဲယာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ျမန္မာမူျမန္မာဟန္ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတုိက္မ်ား ပင္ ျဖစ္ပါ၏။ မွန္ပါသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ျမန္မာ့တုိ႔၏လက္မႈလက္ရာမ်ားကုိ တစ္ေနရာတည္း၌ ၾကည့္ရႈ၍ရေသာ ေနရာ သည္ ဤဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတုိက္မ်ားပင္ ျဖစ္ႏုိင္တန္ရာပါ၏။
၀ပ္ထမအုိးေက်ာင္းတုိက္အ၀င္၀ကား ဘယ္ညာႏွစ္ဖက္တြင္ တည္ေဆာက္ထားေသာ အေသာကေက်ာက္စာတုိင္ပုံစံ တုိင္ ႏွစ္တုိင္ႏွင့္မုခ္ဦးကုိ ေတြ႔ရမည္ျဖစ္ပါ၏။ ေက်ာင္း၀င္းအတြင္းမူ ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသန္႔ မိသားစုက လႈဒါန္းထားေသာေရတြင္းကေလးက စတင္ၾကဳိဆုိေနျပီး ျမန္မာမူျမန္မာဟန္မ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ သိမ္၊ ေစတီ၊ ေက်ာင္းေဆာင္ေဟာင္း ၁-ေဆာင္ႏွင့္ အသစ္တည္ေဆာက္ထားေသာ ေက်ာင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားက ေခတ္ ေဟာင္းေခတ္သစ္ ေရာျပြမ္းလွ်က္ တည္ရွိေနသည္ကုိ ေတြ႔ရွိရပါ၏။
ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး သီးတင္းသုံးေသာေက်ာင္း ေဆာင္ကေလးသည္ကား တစ္ထပ္အုဌ္တုိက္ကေလးျဖစ္ျပီး ေက်ာင္းေဆာင္၏ အတြင္း၌မူ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၾကည့္ရႈ ေသာ စာအုပ္စာတန္းမ်ား တင္ထားသည့္ နံရံကပ္ဗီရုိမ်ားက ေလးဘက္ေလးတန္နံရံမ်ားတြင္ အျပည့္အ၀ ေနရာယူလွ်က္ ရွိေနပါ၏။ စာၾကည့္စာပြဲေပၚတြင္လည္း စာအုပ္စာတမ္းမ်ားက ေနရာယူထားရာ စာအုပ္စာေပျမတ္ႏုိးေသာ ပရိယတၱိကုိ တန္ဖုိးထားသည့္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးအျဖစ္ ယုံမွားဘြယ္မရွိေပ။ ပရိယတၱိစာေပမ်ားသည္ပင္ ဘ၀တစ္သက္တာ အတြက္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ဤစာအုပ္စာေပမ်ားက သက္ေသျပေနပါ၏။ အိပ္ခန္းတြင္းရွိ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး က်ိန္စက္ေတာ္မူေသာ အိပ္ယာကုတင္ေလးမွာလည္း အလြန္ရုိးရွင္းလွျပီး ဆရာ ေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ရုိးရွင္းလွေသာဘ၀ကုိ သရုပ္ေဖာ္ေနသေယာင္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။
အတိတ္ကုိ ျပန္လည္၍ေျခရာေကာက္ၾကည့္သည္ရွိေသာ္ -
ပခုကၠဴခရုိင္၊ ေရစၾကဳိျမဳိ႔နယ္၊သာစည္ရြာရွိ ေက်ာင္းဒကာ ဦးဖုိးသစ္၊ ေက်ာင္းအမ ေဒၚေငြရီတုိ႔က ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာ ကုိ ၁၂၈၂-ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၄-ရက္၊ စေနေန႔တြင္ ေမြးဖြါးခဲ့ပါ၏။ အသက္ ၇-ႏွစ္ အရြယ္မွစတင္ကာ သုံးထပ္ ေက်ာင္းဆရာေတာ္ အရွင္ညဏ၀ံသ၏ေျခရင္းသို႔ မိဘမ်ားက အပ္ႏွံပုိ႔ေဆာင္ခဲ့ပါ၏။ အသက္ ၁၄-ႏွစ္အရြယ္တြင္ အရွင္ စာရိႏၵဆရာေတာ္ကုိ ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳကာ သာမေဏရွင္ဓမၼာနႏၵအျဖစ္ ေရာက္ရွိျခင္းသည္ပင္ ယေန႔ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ သာသနာေတာ္ခရီးအစဟု ဆုိခ်င္ပါ၏။ ေရစၾကဳိျမဳိ႔ ၊ ပတ္တပုိဏ္ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းပညာသင္ၾကားျပီးေနာက္ အသက္ ၂၀-အရတြင္ ပတ္တပုိဏ္ဆရာေတာ္၏တပည့္ အရွင္သုဇာတေထရ္ကုိ ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳကာ ေညာင္ပင္သာေက်ာင္း၊ ဗဒၶသိမ္၌ သာမေဏ ရွင္ဓမၼာနႏၵဘ၀မွ ရဟန္းအရွင္ဓမၼာနႏၵအျဖစ္ ေရာက္ရွိခဲ့ပါ၏။ ရဟန္းျဖစ္အျပီး ပတ္ထပုိဏ္ဆရာေတာ္ ဘုရား၏အပ္စာျဖင့္ မႏ ၱေလးျမဳ႔ိ၊ မဟာ၀ိသုဒၶါရုံတုိက္၊ စည္ရွင္ဆရာေတာ္ထံ ေရာက္ရွိခဲ့ရာ ၀ိသုဒၶါရုံစာခ်ဆရာေတာ္မ်ား၊ မိတၳီလာခရိုင္၊ မလႈိင္ျမဳိ႔၊ ကံၾကီးရြာ၊ သီရိေသာမာရုံဆရာေတာ္ စသည္တုိ႔သည္ အရွင္ဓမၼာနႏၵ၏ပညာဆည္းပူးရာ ဆရာ ေတာ္မ်ားပင္ ျဖစ္ပါ၏။
၁၃၁၉-ခုႏွစ္တြင္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ၌ ဗုဒၶသာသနာျပဳရန္အတြက္ ဗုဒၶသာသနာျပဳအဖြဲ႔က ေရြးခ်ယ္ပင့္ေလွ်ာက္ထားရာ ရန္ကုန္၊ ကမၻာေအး၊ ဓမၼဒူတ၀ိဇၨာလယ၌ ဂ်ပန္စာႏွင့္အဂၤလိပ္စာေပမ်ားကုိ ေလ့လာသင္ယူခဲ့ပါ၏။ ဤသည္ပင္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ သာသနာ ျပဳခရီး၏ ေရွးဦးအၾကဳိကာလမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ႏုိင္ပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ နခြန္ဆ၀မ္ျမဳိ႔ရွိ ေဗာဓာရာမဆရာေတာ္၏ ,, ဓမၼာစရိယ ေအာင္ျမင္ျပီး ဆရာေတာ္တစ္ပါး ေပးပုိ႔ပါ,,ဟု ဗုဒၶသာသနာျပဳအဖြဲ႔သုိ႔ စာျဖင့္ ေတာင္းဆုိမႈက အရွင္ဓမၼာနႏၵ ၏မူလရည္ရြယ္ခ်က္အား တစ္မ်ဳိးတစ္ဖုံ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ပင္ ျဖစ္ပါေတာ့၏။ မွန္ပါသည္။ ,,ဂ်ပန္ဓမၼဒူတအတြက္ ပင့္ထားသည္ မွန္ေသာ္လည္း တစ္၀ါေလာက္ေတာ့ လာေရာက္စာခ်ေပးပါရန္ႏွင့္ သီတင္းကြ်တ္လ်င္ ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္မွတစ္ဆင့္ ဂ်ပန္သုိ႔ ပုိ႔ပါမည္,, ဟူေသာ ၀န္ခံခ်က္မ်ားက အရွင္ဓမၼာနႏၵအတြက္ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ သြားျဖစ္ဖုိ႔ရန္ တြန္းအားမ်ား ျဖစ္ေနျပန္ ၏။ သုိ႔ေသာ္ ဤေတာင္းဆုိမႈမ်ား ၀န္ခံခ်က္မ်ားက ေနာင္တြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၌ ယေန႔တုိင္ သာသနာျပဳဖုိ႔ရန္ ျဖစ္လာလိမ့္မည္ ဟု ထင္မွတ္မထားခဲ့ပါ။
စာခ်ဆရာေတာ္ေလးအရွင္ဓမၼာနႏၵသည္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ နခြန္ဆ၀မ္ျမဳိ႔ရွိ ေဗာဓာရာမသံဃာ ၂၀၀-ေက်ာ္တုိ႔အား စာေပပုိ႔ခ် ေပးယင္း ေဗာဓာရာမဆရာေတာ္ၾကီး၏ ဆက္လက္ေတာင္းဆုိမႈက ေဗာဓာရာမမွာ ၆-ႏွစ္တုိင္ေအာင္ ၾကာလာဖုိ႔ပင္ ျဖစ္ ေတာ့၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဤသည္ပင္ ၀ပ္ထမအိုးသာသနာအတြက္ ေရွးေျပးအၾကဳိကာလမ်ား သုိ႔မဟုတ္ ၀ပ္ထမအုိး ဆရာေတာ္ၾကီး အရွင္ေနမိႏၵ၏ မိမိေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ပင့္ေဆာင္ထုိက္ မပင့္ေဆာင္ထုိက္ ဆုံးျဖတ္ဖုိ႔ရန္ အစမ္းသပ္ခံကာလ မ်ားပင္ ျဖစ္ပါေတာ့၏။ မွန္ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ လန္းပန္းျမဳိ႔၊ ၀ပ္ထမအုိးေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ၾကီး အရွင္ေနမိႏၵ(အဂၢ မဟာပ႑ိတ)သည္ အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္ေတာ္မူလာသည္ကတစ္ေၾကာင္း ၊ က်န္းမာေရး ယုိယြင္းလာသည္ကတစ္ ေၾကာင္း ဤအေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ ,, စာခ်ဆရာေတာ္ အရွင္ဓမၼာနႏၵအား အလုိရွိပါသည္,,ဟု ဗုဒၶသာသနာျပဳအဖြဲ႔သုိ႔ ေတာင္း ဆုိလာျပန္ပါ၏။ ဗုဒၶသာသနာျပဳအဖြဲ႔က အရွင္ကုိ လန္းပန္းျမဳိ႔သို႔ ေရႊ့ေျပာင္းသာသနာျပဳေစျပန္ရာ အရွင္ဓမၼာနႏၵ လန္းပန္း သုိ႔ ေရာက္ရွိအျပီး ၅-လအၾကာ ၁၃၂၇-ခုႏွစ္၊၀ါဆုိလဆန္း ၈-ရက္ေန႔တြင္ ၀ပ္ထမအုိးဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ဘ၀နတ္ထံပ်ံ လြန္ေတာ္မူခဲ့ပါ၏။ ဤအခ်ိန္မွစတင္ကာ စာခ်ဆရာေတာ္ အရွင္ဓမၼာနႏၵမွသည္ ၀ပ္ထမအိုးဆရာေတာ္ေလး ဘဒၵႏ ၱဓမၼာနႏၵ ျဖစ္လာခဲ့ပါ၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဂ်ပန္သာသာနာျပဳရည္ရြယ္ခ်က္ခရီး၏နိဂုံးဟု ဆုိပါကလည္း မွားအံ့မထင္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ၀ပ္ထမအုိးေက်ာင္းတုိက္သမုိင္းေၾကာင္းကား= ပဥၥမရာမာဓိပတိမင္းလက္ထက္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ေမာ္လျမဳိင္ ျမဳိ႔၊ ေညာင္ပင္ဆိပ္အရပ္သားဇာတိ လန္းပန္းျမဳိ႔ေန သစ္ကုန္သည္ ဦးစံအုန္းသည္ ကြ်ဲေကာပင္ေပါက္ရာ (ကြ်ဲေကာပင္ေရ ဆိပ္)ေျမကုိ ၀ယ္ယူ၍ ဆရာေတာ္ အရွင္နႏၵိယကုိ လႈေတာ္မူသည္မွ စတင္ကာ ၀ပ္(ေက်ာင္း) ထမအုိး(ကြ်ဲေကာပင္ေရ ဆိပ္)-၀ပ္ထမအုိးေက်ာင္း ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါ၏။ သုိ႔ျဖစ္၍ ပထမဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၱ နႏၵိယ၊ ဒုတိယဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၱ တိကၡ၊ တတိယဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၱေနမိႏၵ၊ ယေန႔ စတုတၳဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၱဓမၼာနႏၵ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးတုိင္ ေလးပါးရွိခဲ့ ျပီး ျဖစ္ပါ၏။
ဆရာေတာ္ေလး ဘဒၵႏ ၱဓမၼာနႏၵသည္ ၁၃၂၉- ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၂-ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႔တြင္ ထုိင္းဘာသာျဖင့္ လုိလ်ံပရိယဓမ္ေခၚ ပရိယတၱိစာသင္တုိက္အျဖစ္ စတင္ဖြင့္လွစ္ျခင္းက ၀ပ္ထမအုိးေက်ာင္းတုိက္၏သမုိင္းက႑အသစ္ကုိ ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ခဲ့ပါ၏။
ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ သဒၵါ၊ အဘိဓာန္၊ဆန္း၊ အလကၤာ အေျခခံ ပါဠိက်မ္းမ်ားကုိ သင္ၾကားရမႈ နည္းပါးသျဖင့္ ပါဠိစာေပဆုိင္ရာ အသိအျမင္ အားနည္းေသာေၾကာင့္ သကၠရာဇ္ ၁၃၃၆ - ခုႏွစ္တြင္ ဆရာေတာ္အရွင္သည္ ၀ပ္ထမအုိးေက်ာင္းတုိက္၏ စာသင္နည္းစနစ္ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံစာသင္နည္းစနစ္သုိ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလႊဲခဲ့ပါ၏။ ဤျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခဲ့မႈအတြက္ ယေန႔ ထင္ ရွားေက်ာ္ၾကားလာေနေသာ ၀ပ္ထမအုိးထြက္ ဆရာေတာ္မ်ားက သက္ေသတည္ေနပါ၏။ ျမန္မာသင္ၾကားနည္းစနစ္ အတုိင္း သင္ၾကားႏုိင္ရန္အတြက္ သဒၵါ၊ အဘိဓာန္၊ အလကၤာ၊ ဆန္း စသည္တုိ႔ကုိ ျမန္မာပါဠိမွ ထုိင္းပါဠိအျဖစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလြဲခဲ့ျခင္းသည္ ထုိအခ်ိန္တြင္ ထုိင္းဘာသာျဖင့္ တစ္က်မ္းတည္းသာရွိေနေသာ ရူပသိဒၶိက်မ္းကုိ အေထာက္အကူ မ်ားစြာ ေပးႏိုင္ခဲ့ပါ၏။ ,,ပိဋကသုံးပုံကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ထားတဲ့အရာ ေလးမ်ဳိးဟာ သဒၵါ၊ ဆန္း၊ အလကၤာ၊ အဘိဓာန္-ျဖစ္တယ္,, ဟူေသာစကားသည္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး မၾကာခဏမိန္႔ၾကားေတာ္မူေသာ စကားပင္ျဖစ္ပါ၏။ ဆုိလုိယင္းမွာ- ဆန္း၊ အလကၤာ၊ အဘိဓာန္၊ သဒၵါ- တုိ႔ ကြ်မ္းက်င္မွသာလ်င္ ဓာတ္၊ ပစၥည္း၊ ၀ိဘတ္၊ ပုဒ္စပ္၊ ပုဒ္ျဖတ္ စသည္တုိ႔ က်ြမ္းက်င္နားလည္ႏုိင္မည္ ျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ က်ြမ္းက်င္နားလည္မွလည္း စာေပပရိယတ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆုံးျဖတ္ နည္းဆုံးျဖတ္ဟန္မ်ား မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္မည္ ျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ဆုံးျဖတ္ႏုိင္မွသာ ပိဋကသုံးပုံကုိ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ဆုိလုိျခင္း ျဖစ္ပါ၏။
ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးအတြက္ တုိးတက္စည္ပင္ရန္ တစ္ဖက္က ၾကဳိးစားအားထုတ္ယင္း အျခားတစ္ဖက္တြင္မူ ပရိယတၱိသာ သနာေတာ္အတြက္ ေက်းဇူးမ်ားေသာ က်မ္းမ်ားစြာကုိလည္း ေရးသားခဲ့ပါ၏။ ဤက်မ္းစားမ်ားသည္ပင္ ဆရာေတာ္ဘုရား ၏ ပရိယတ္စာေပအေပၚ ျမတ္ႏုိးမႈကုိ ထပ္ေလာင္းထင္ဟပ္ေစပါ၏။ (၁)ကစၥည္းသဒၵါၾကီး (၂)ေမာဂၢလာနဗ်ာကရဏ၊ (၃) သဒၵနီတိသုတၱမာလာ၊ (၄)ႏ်ာသ(မုခမတၱ ဒီပနီ)၊ (၅)အဘိဓာန္၊ (၆) အလကၤာ၊ (၇)ဆန္း၊ (၈)သုေဗာဓာလကၤာရဋီကာ ေဟာင္းဋီကာသစ္၊ (၉) ခုဒၵသိကၡာ၊ (၁၀)ဓာတြတၳသဂၤဟ၊ (၁၁) ေဘဒစိႏၱာ၊ (၁၂)ကစၥာယနသာရ၊ (၁၃)ဏြာဒိေမာဂၢလာန္၊ (၁၄)ဗာလာ၀တာရ၊ (၁၅)သခ်ၤာပကာသစာကုိယ္ႏွင့္ဋီကာ၊ (၁၆)ဥပစာရနယက်မ္း၊ (၁၇) ဥပသမၸဒကမၼ၀ါစာ၀ိနိစၦယ၊ (၁၈) သံခိတၱပါတိေမာကၡဳေဒၵသ၀ိနိစၦယ-တုိ႔သည္ ဆရာေတာ္ဘုရား ေရးသားျပဳစုခဲ့ေသာက်မ္းစာတုိ႔ ျဖစ္ပါ၏။
နံနက္ ၄-နာရီထကာ ဗုဒၶႏုႆတိဘာ၀နာ၊ ေမတၱာဘာ၀နာတုိ႔ကုိ ပြါးမ်ားရျခင္း၊ အာရုံတက္လ်င္ ယာဂုကုိ ဘုန္းေပးအျပီး ဆြမ္းခံၾကြၾကရျခင္း၊ သံဃာေလးပါးအား ဆြမ္းခံနားခြင့္ျပဳျပီး ေက်ာင္းပတ္၀န္းက်င္ကို သန္႔ရွင္းၾကရျခင္း၊ ဆြမ္းခံမွ ရရွိလာ ေသာေကာက္ညွဥ္းစသည္တုိ႔ကုိ အခ်ဳိအျဖစ္ဘုန္းေပးအျပီး နံနက္ ၇-နာရီ ၃၀-မိနစ္တြင္ ဘုရား၀တ္တက္ျပဳၾကရျခင္း၊ ၉-နာရီမွ ၁၀-နာရီအထိ စာတက္စာခ်ျပဳၾကရျခင္း၊ ၁၀-နာရီခြဲတြင္ ေနဆြမ္းဘုန္းေပးၾကရျပီး ၁၂-နာရီမွ ၁-နာရီအထိ အနား ယူခ်ိန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားျခင္း၊ ၁-နာရီမွ ၅-နာရီထိ စာတက္စာအံစာခ်ျပဳၾကရျခင္း၊ ၅-နာရီတြင္ သံဃာအားလုံး ေက်ာင္း သန္႔ရွင္းေရး ျပဳလုပ္ၾကရျပီး ေရခ်ဳိးၾကရျခင္း၊ ည ၇-နာရီတြင္ ဘုရား၀တ္တက္ျပဳအျပီး ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ျသ၀ါဒကုိ နာၾကားၾကရျခင္း၊ ယင္းေနာက္ ည ၈-နာရီမွ ၁၀-နာရီအထိ စာတက္စာခ်စာအံျပဳၾကရအျပီး ည ၁၀-နာရီတြင္ က်ိန္းစက္ အနားယူၾကရျခင္း၊ ဤသည္တုိ႔ကား ဆရာေတာ္ဘုရား ခ်မွတ္ေတာ္မူေသာ ၀ပ္ထမအုိးေက်ာင္းတုိက္၏ စည္းမ်ဥ္းစည္း ကမ္းမ်ားပင္ ျဖစ္ပါ၏။
ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အရင္းအႏွီးျပဳခဲ့ေသာ ပရိယတၱိသာသနာသည္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသေလာ့ဟု ေစာေၾကာစစ္ေဆးပါက ေဖာ္ျပလတံ့ေသာရလဒ္မ်ားက အေျဖျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ထုိ႔တြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၌ က်င္းပေသာစာေမးပြဲမ်ားကုိ ေအာင္ျမင္ေသာ စာသင္သားသံဃာေတာ္မ်ား၊ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ား၌ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ စာသင္သားသံဃာေတာ္မ်ားမွာ မ်ားျပားစြာရွိခဲ့ရာ ဤ၌ ျမန္မာစာပရိသတ္အား ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ၀ပ္ထမအုိးေက်ာင္းတုိက္မွ ဆရာေတာ္မ်ား၏ေအာင္ျမင္မႈကုိ သာ ေဖာ္ထုတ္ျပလုိပါ၏။ ယင္းဆရာေတာ္တုိ႔မွာ- အရွင္ဂႏၶသာရာဘိ၀ံသႏွင့္အရွင္ညဏကုသလတုိ႔ ျဖစ္ပါ၏။ အရွင္ဂႏၶ သာရာဘိ၀ံသသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ - သာသနဓဇဓမၼာစရိယ၊ ျပည္ျမဳိ႔နယ္-ျမိဳ႔နယ္စာေမးပြဲမ်ား၊ ၀ိသုဒၶါရုံဗာရာဏသီတုိက္-ေက်ာင္းတုိက္စာေမးပြဲမ်ား၊ ေစတီယဂၤဏဓမၼာစရိယ(ဒုတိယ)တုိ႔ကုိ ေအာင္ျမင္ခဲ့ျပီး ထုိင္းႏုိင္ငံမွ အဆင့္ ၈-ဆင့္တုိ႔ကုိလည္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ၏။ မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသုိလ္မွ (M.A) ဘြဲ႔ႏွင့္ ထုိင္းဘုရင့္သမီးေတာ္ မဟာခ်က္ကရီသီရီဒုံကုိယ္ တုိင္ဆက္ကပ္ေသာ Outstanding Buddhist Awards (Semadhammajak Award)ဘြဲ႔တုိ႔ကုိ ရရွိထားပါ၏။ ထုိ႔အျပင္ ဤအရွင္သည္ ဘန္ေကာက္ျမဳိ႔၊ လန္းပန္းျမဳိ႔ အပါအ၀င္ ထုိင္းႏုိင္ငံဘုရင္မင္းျမတ္၏ယု၀ဗုဒၶိကအသင္း၊ နခြန္ပထုံျမဳိ႔၊ ဗုဒၶ ေဃာသပါဠိစာေပေလ့လာေရးအသင္းတုိ႔၌ ကမၼဌာန္းျပသျခင္း၊ အဘိဓမၼာပုိ႔ခ်ျခင္း၊ ဘန္ေကာက္ျမဳိ႔၊ ၀ပ္ဖိခ်ဳိင္ယာကာရာမ္ ေက်ာင္းတုိက္၊ အဘိဓမၼာပိဋကဌာနတြင္ စာေပစိစစ္ေရးအဖြဲ႔၀င္ စသည္တုိ႔ကုိ လက္ရွိေဆာင္ရြက္ေနသကဲ့သုိ႔ ျပဳစုခဲ့ေသာ က်မ္းမ်ားမွာ -
(၁) သုေဗာဓာလကၤာရမဥၨရီ(အလကၤာဘာသာျပန္-နွာစုစုေပါင္း-၈၃၅)၊ (၂)၀ုေတၱာ ဒယမဥၨရီ (ဆန္းဘာသာျပန္-ႏွာ-၄၁၄)၊ (၃)ဗာလာ၀တာရ(သုဓ္သင္တည္းျဖတ္-ႏွာ-၁၂၈)၊ (၄)ပဒသဂၤဟ (သုဓ္သင္တည္း ျဖတ္-ႏွာ-၂၆၀)၊ (၅)ပဒရူပသိဒၶိမဥၨရီ (ပဒရူပသိဒၶိဘာသာျပန္-ပထမတြဲ-ႏွာ-၁၂၁၈)၊ (၆)သံ၀ဏၰနာမဥၨရီႏွင့္သံ၀ဏၰနာနိယံ (ႏွာ-၁၄၀)၊ (၇)ကစၥာယနသာရ မဥၨရီ (ဘာသာျပန္-ႏွာ-၂၂၄)၊ (၈)ဂႏၳာဘရဏ မဥၹရီ (ႏွာ-၂၀၀)၊ (၉)ပဒရူပသိဒၶိက်မ္း၏ခက္ဆစ္ခက္ရာအေမးအေျဖ (ႏွာ-၁၇၀)၊ (၁၀)၀ရတ္တရတနာကရ (သကၠတဘာသာျပန္-ႏွာ ၇၉)၊ (၁၁) ေနတၱိပါဠိေတာ္ (ဘာသာျပန္-ႏွာ-၆၆၄)၊ (၁၂)ေနတၱိအ႒ ကထာ(ဘာသာျပန္-ႏွာ-၆၉၀)၊ (၁၃)ေနတၱိဋီကာ(ဘာသာျပန္-ႏွာ-၄၀၆)၊ (၁၄) အဘိဓမၼတၳသဂၤဟႏွင့္ပရမတၳဒီပနီ (ဘာ သာျပန္-ႏွာ-၉၁၈)၊ (၁၅)အဘိဓမၼာအေရးေတာ္ပုံႏွင့္သဒၵါက်မ္းမ်ား၏သမုိင္း(ႏွာ-၁၃၀)၊ (၁၆)သစၥသေခၤပ(ဘာသာျပန္-ႏွာ-၁၈၄)၊ (၁၇)အဘိဓမၼာ၀တာရ(ဘာသာျပန္-ႏွာ-၅၁၀)၊ (၁၈)မဟာသတိပ႒ာနသုတၱ (မဟာစည္ဆရာေတာ္စာအုပ္မွဘာသာ ျပန္-ႏွာ-၄၅၄)၊ (၁၉)အာနာပါနဒီပနီ(ဘာသာျပန္-ႏွာ-၅၈)၊ (၂၀)ေဗာဇၥ်င္တရားေတာ္(ႏွာ-၁၈၈)၊ (၂၁)ဓမၼာစၾကာတရား ေတာ္(ဘာသာျပန္-ႏွာ-၄၀၀)၊ (၂၂)လြယ္ကူေသာနည္းျဖင့္ သတိပ႒ာန္က်င့္စဥ္ (ႏွာ-၈၄)၊ (၂၃)သတိပဌာန္(တစ္ခုတည္း ေသာလမ္း) (အဂၤလိပ္ဘာသာမွျပန္-ႏွာ-၄၂)၊ (၂၄)ရုပ္နာမ္သဘာ၀အလင္းျပက်မ္း (ႏွာ-၇၄)၊ (၂၅)၀ိပႆနာရႈနည္း (ဘာ သာျပန္-ပထမတြဲ-ႏွာ-၃၄၄)၊ (၂၆)၀ိပႆနာရႈနည္း (ဘာသာျပန္-ဒုတိယတြဲ-ႏွာ-၆၆၂)၊ (၂၇) သတိပဌာန္က်င့္စဥ္ (ႏွာ-၁၁၄) ၊ (၂၈)ဒါရုကၡေႏၶာပမသုတ္(အဂၤလိပ္ဘာသာမွျပန္-ႏွာ-၈၂)၊ (၂၉) နမကၠာရ+ မဟာပဏာမ (ဘာသာျပန္-ႏွာ-၈၆)၊ (၃၀)ေမတၱာဘာ၀နာ(ႏွာ-၈၀)၊ (၃၁)ပဇၨမဓု (ဘာသာျပန္-ႏွာ-၂၃၅)၊ (၃၂)ပရိတ္ၾကီး (ဘာသာျပန္-ႏွာ-၂၄၀)၊ (၃၃) ေတလ ကဋာဟဂါထာ(ဘာသာျပန္-ႏွာ-၁၇၇)၊ (၃၄) သူေတာ္ေကာင္းတရားႏွင့္ျဗဟၼစုိရ္တရားေလးပါး(ႏွာ-၄၂) တုိ႔ ျဖစ္ပါ၏။
အရွင္ဉာဏကုသလသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ သာသနာ့ဓဇဓမၼာစရိယဘြဲ႕၊ ဥဘေတာ၀ိဘဂၤဓရေကာ၀ိဒဘြဲ႔မ်ားကုိ ရရွိခဲ့ျပီး တိပိ ဋကမဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္စာေမးပြဲြဲ႔မ်ားကုိလည္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ၏။ ထုိ႔အျပင္ ရန္ကုန္-တိပိဋကမဟာဂႏၶာရုံတုိက္တြင္ တိုက္ၾကပ္စာခ်ဆရာေတာ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း၊စာအုပ္မ်ားကုိ ေရးသားျပဳစုခဲ့ျခင္း၊ လက္ရွိ ဘန္ေကာက္ျမဳိ႔၊ မဟာခ်ဴ လာေလာင္းကြန္းတကၠသုိလ္၊ အဘိဓမၼာပိဋကဌာနတြင္ နည္းျပဆရာေတာ္အျဖစ္ ပရိယတၱိစာေပမ်ား ပုိ႔ခ်လ်က္ရွိျခင္းက ၀ပ္ထမအုိးသာသနာကုိ ေတာက္ေျပာင္ေစလ်က္ ရွိပါ၏။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ မႏ ၱေလးျမဳိ႔၊ မဟာ၀ိသုဒၶါရုံတုိက္သစ္တြင္လည္း ေကာင္း၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႔၊ ကမၻာေအး၊ တိပိဋကမဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိ႔ တြင္လည္းေကာင္း စာသင္သားသံဃာေတာ္မ်ားအား ပညာသင္ပုိ႔ထားရာ ဤအရွင္တုိ႔သည္ ေနာင္ ၀ပ္ထအုိးသာသနာ၏ မ်ုဳိးဆက္မ်ားပင္ ျဖစ္ပါ၏။
ရင္းႏွီးျမဳွပ္ႏွံခဲ့ေသာ အရင္းအႏွီးပမာဏမ်ားအတြက္ ျမန္မာႏုိင္က အဂၢမဟာပ႑ိတဘြဲ၊ ထိုင္းနိုင္ငံက Outstanding Buddhist Awards (Semadhammajak Award) ေခၚေသာ သာသနာျပဳဘြဲ႔ (ဘုရင့္သမီးေတာ္ မဟာခ်က္ကရီသီရီဒုံ ကုိယ္တုိင္ ဆက္ကပ္သည္။)၊ Honorary Doctor of Philosophy in Buddhist Studies ေခၚေသာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ေဒါက္ တာ(မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္းတကၠသုိလ္မွ ဆက္ကပ္သည္။)ဘြဲ႔တုိ႔ျဖင့္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးအား အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကပါ ၏။ သုိ႔ေသာ္ ဤအသိအမွတ္ျပဳမႈမ်ားထက္ ၀ပ္ထမအုိးေျမသည္သာ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးျမဳပ္ႏွံခဲ့ေသာ အရင္းအႏွီးပမာ ဏမ်ားကုိ ေကာင္းစြာ အကဲျဖတ္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္ဟု ဆုိခ်င္ပါ၏။
နံနက္ ၄-နာရီထေတာ္မူ၍ ဘုရားပန္းေတာ္ေရေတာ္တုိ႔ကုိ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ လဲလွယ္ေတာ္မူလ်က္ ဘု၇ားရွိခုိးျခင္း၊ ၅-နာရီ ခြဲတြင္ အာရုံဆြမ္းအတြက္ ယာဂုဆြမ္း၊ ငွက္ေပ်ာသီးႏွစ္လုံးႏွင့္ ႏုိ႔မႈန္႔ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္တုိ႔ကို ဘုန္းေပးေတာ္မူျခင္း၊ ကုိယ္ ေတာ္တုိင္ နာရီ၀က္ေက်ာ္တစ္နာရီနီးပါး ေက်ာင္း၀ုိင္းအတြင္း တံျမက္စည္းလွဲသန္းရွင္းေရးလုပ္ျခင္း၊ ဒကာဒကာမမ်ား ေတြ႔ဆုံခြင့္ေပးျပီးေနာက္ စာၾကည့္ျခင္း၊ ၁၀-နာရီ ၁၅-မိနစ္တြင္ ေန႔ဆြမ္းအျဖစ္ ယာဂုႏွင့္အျခား ႏုးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ အစားအစာမ်ားကုိ ဘုန္းေပးအျပီး ေဆး ၆-မ်ဳိးခန္႔ ဘုန္းေပးေတာ္မူျခင္း၊ ေန႔သန္႔စင္ေတာ္မူျခင္း၊ ေန႔လည္ပုိင္းတြင္ စာၾကည့္ ေတာ္မူ၍ ၄-နာရီခြဲတြင္ ေရဖက္တုိက္(က်န္းမာေရးအလုိ႔ငွါ ေရခ်ဳိးေတာ္မမူ)အျပီး ကုတင္ေပၚတြင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ခဏ တာလဲေလ်ာင္းျခင္း၊ ညေနပုိင္းတြင္ စတုမဓုကုိသာလ်င္ ဘုန္းေပးေတာ္မူျခင္း၊ ရ-နာရီခန္႔တြင္ ေဆးလိမ္းျပီးေနာက္ ဂုဏ္ ေတာ္ေမတၱာပြါးမ်ားျခင္း၊ ၉-နာရီတြင္မူ မည္သူ႔ကုိမွ် ေတြ႔ဆုံခြင့္မေပးေတာ့ဘဲ မိမိအခန္းတြင္း၌ အနားယူက်ိန္းစက္ေတာ္ မူျခင္း -စသည္တုိ႔သည္ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏တစ္ေန႔တာ လည္ပတ္ေနေသာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ျဖစ္ပါ ၏။ ထုိ႔အျပင္ နာရီတုိင္းနာရီတုိင္းကုိ ၁၀-မိနစ္ေစာထားျပီးအလုပ္တုိင္းကုိ ၁၀-မိနစ္ ေစာ၍ျပဳလုပ္ေစျခင္းက ဆရာေတာ္ဘု ရားၾကီး၏၀ီရိယကုိ နာရီလက္တံမ်ားမွ ေျပာျပေနသေယာင္ရွိပါ၏။
သြားဆရာ၀န္၊ မ်က္စိဆရာ၀န္၊ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္တုိ႔၏ အျမဲတမ္းၾကည့္ရႈစစ္ေဆးမႈကုိ ခံယူေတာ္မူျခင္း၊ ပုံမွန္အားျဖင့္ စုစု ေပါင္း ဆရာ၀န္ ၇-ဦးတုိ႔ထံ ေဆးစစ္ေတာ္မူျခင္းျဖင့္ က်န္းမာေရးကုိ ေစာင့္ေရွာက္လ်က္ ရွိပါ၏။ ဤကဲ့သုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္ ေနယင္းပင္ ဘန္ေကာက္ ေဆးရုံတြင္ ဆီးက်ိတ္ႏွစ္ေနရာကုိ တျပိဳင္နက္ခြဲစိပ္ခဲ့ရာ ထုိခြဲစိပ္ထားေသာေနရာမွ မန္းေရမ်ား ထြက္ျပီး မေပ်ာက္ဘဲ တစ္ႏွစ္နီးပါးခန္႔ ၾကာရွည္ေနခဲ့၏။ လန္းပန္းျမဳိ႔တြင္ ထုိအနာေဟာင္းအား တစ္ဖက္ကုိ တစ္ပတ္ႏႈန္း ျဖင့္ ႏွစ္ဖတ္လုံးကုိ ျပန္လည္ခြဲစိပ္ခဲ့ရာ ႏွစ္ပတ္အတြင္း ေကာင္းသြားပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ ထုိသုိ႔ ေလးၾကိမ္ေျမာက္ ခြဲစိပ္ျပီးေနာက္ မွာေတာ့ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္ရန္ ခက္ခဲလာသကဲ့သုိ႔ တင္ျပင္ေခြထုိင္ရန္လည္း ခက္ခဲ့လာေတာ့၏။( ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၏က်န္းမာေရးအတြက္ ေဆးကုသစရိတ္မ်ားကုိ ႏုိင္ငံေတာ္က တာ၀န္ယူထားပါသည္။)။ အဆီက်ေဆး ဘုန္းေပးျခင္း၊ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ကုိ တုိင္းတာျခင္း ဤသည္တုိ႔ကေတာ့ ပုံမွန္လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္ပါ၏။ သက္ေတာ္ရြယ္ေတာ္ အုိမင္းျပီျဖစ္ သျဖင့္ ဦးေႏွာက္အခြံ ေျခာက္ေသြ႔လာေသာေၾကာင့့္ အခ်ဳိ႔ေသာဆဲလ္မ်ား အလုပ္မလုပ္ေတာ့ရကာ ,, လဲသြားႏုိင္သည္၊ ဦးေႏွာက္အာရုံေၾကာမ်ား ထိခုိက္ႏုိင္သည္,, ဟု ဆရာ၀န္မ်ားက သတိေပးထားသျဖင့္ အထူးဂရုိက္စုိက္ရေၾကာင္းကုိ ယခု လက္ရွိအနီးကပ္ ျပဳစုေနေသာ အရွင္ဇနက(စစ္ကုိင္းတုိင္း၊မုံရြာခရုိင္၊ဘုတလင္၊ခ်င္းတြင္းရြာသား)ထံမွ သိရွိရပါ၏။
ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ေမြးေန႔ပြဲသုိ႔ ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ တပည့္ၾကီးတပည့္ငယ္ ဒကာဒကာမမ်ားျဖင့္ နွစ္စဥ္ စည္စည္ကား ကား ဆင္းႏြဲက်င္းပေတာ္မူပါ၏။ က်င္းပပုံမွာ ျမန္မာအတြက္ တစ္ရက္၊ ထုိင္းအတြက္တစ္ရက္ျဖင့္ ႏွစ္ရက္ဆက္တုိက္ က်င္းပေတာ္မူရာ က်င္းပခဲ့ျပီးေသာ သက္ေတာ္ ၈၉-ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ပြဲသုိ႔ ျမန္မာသံဃာ ၁၀-ပါးေက်ာ္ ႏွင့္ ထုိင္းသံဃာ ေတာ္ ၆၀-ပါး ၾကြေရာက္ၾကသည္ဟု ဆုိ၏။ (မွတ္ခ်က္။ ။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ ေန႔စဥ္မိမိရရွိလာေသာ ပစၥည္း လာဘ္လာဘမ်ားကုိ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ မ်က္မျမင္ေက်ာင္းမ်ားသုိ႔ လႈဒါန္းစြန္႔ၾကဲေတာ္မူပါသည္။) ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၏ ေမြးေန႔ကုသုိလ္ပြဲကုိ ႏွစ္စဥ္က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ၁၂၈၂-ႏွစ္ ေမြးေန႔ျဖစ္ေသာ္ ျမန္မာတုိ႔အလုိအရ ၁၃၇၀-ခုႏွစ္တြင္ ၈၈-ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္ပြဲ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးကား ပဋိသေႏၶေနေသာကာလမ်ားကုိပါ ထည့္သြင္းေရ တြက္ေသာေၾကာင့္ ၁၃၇၀-ခုနွစ္တြင္ ၈၉-ျပည့္ျပီ ျဖစ္ခဲ့၏။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ ႏွစ္စဥ္ ထုိအတုိင္း ေရတြက္သြား သည္ ျဖစ္ရာ လာမည့္ ၁၃၇၁-ခုနွစ္တြင္ သက္ေတာ္ ၉၀-ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မည္ျဖစ္ပါ၏။ တပည့္ၾကီးငယ္မ်ားကလည္း ဆရာ ေတာ္ဘုရားၾကီးသေဘာေတာ္အတုိင္းပင္ တစ္ေသြးမတိမ္း လုိက္နာခဲ့ၾကရာ လာမည့္ႏွစ္ကုိးဆယ္ (၉၀)ျပည့္ကုိ တပည့္ၾကီး တပည့္ငယ္ (စကၤာပူ၊ မေလး၊ထုိင္၀မ္၊ျမန္မာ၊ကေနဒါ၊အေမရိကန္စသည္)ဒကာဒကာမမ်ားက စည္းကားသုိက္ျမဳိက္စြာ က်င္းပရန္ ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္း သိရွိရပါ၏။
ဤသုိ႔ျဖင့္ ေက်းဇူးမ်ားရွင္ သက္ေတာ္ရွည္ ၀ပ္ထမအုိးဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး သည္,, သက္ေတာ္ ၉၀-အၾကဳိကာလမွသည္ ေနာင္ ႏွစ္ေပါင္း ရာေက်ာ္သည့္တုိင္ က်န္းမာခ်မ္းသာေတာ္မူလ်က္ သက္ ေတာ္ရွည္ေတာ္မူပါေစ,, -ဟု ဆုေတာင္း ေမတၱာမ်ားပုိ႔သရင္း ေမြးေန႔ရွင္ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးအား ေမြးေန႔ကုသုိလ္အျဖစ္ ဤေဆာင္းပါးႏွင့္ ေရးသားပူေဇာ္ဦးခုိက္လုိက္ပါရေစ။ ။
တင့္ယဥ္
ကုိးကားခ်က္။ ။
(၁)ေရႊက်င္ဂုိဏ္း၏သာသနာေရးဆုိင္ရာ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား(၁၉၄၈-၁၉၈၀)၊(သိန္းသိန္းႏု-ရန္ကုန္တကၠသုိလ္၊ သမုိင္းဌာန၊ ၁၉၉၂)၊
(၂)ေရႊက်င္ ရာျပည့္စာတမ္းမ်ား၊
(၃)အထုပၸတၱိစာေပ၊ ျမန္မာအထုပၸတၱိ(ပါရဂူ)၊
(၄)စာေရးသူအား ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးမွ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ မိန္႔ေတာ္မူခ်က္မ်ားႏွင့္ အနီးေနတပည့္ အရွင္ဇနကထံမွ မိန္႔မွာခ်က္မ်ား၊
(မွတ္ခ်က္။ ။ စာေစာင္မွ----စာေရးသူ ျပန္လည္ပူေဇာ္သည္။)